Ευχές ;

2008 !!!
Και δεν εύχομαι τίποτα! Τίποτα απολύτως. Δεν μπήκα καν στο πειρασμό να σκεφτώ αν έχω κάτι να ευχηθώ. Δεν έκανα περσινό ετήσιο απολογισμό και φυσικά δεν πρόκειται να κάνω σχέδια για φέτος. Νομίζω ότι όλα αυτά είναι ένα «τριπάκι» που δεν τελειώνουν ποτέ. Γιατί; Μα γιατί είναι όλα απλώς για να λέγονται και να φεύγουν. Έτσι να ΄χουμε κάτι να αιωρείται στον αέρα. Νομίζω ότι όσες φορές ευχήθηκα κάτι, ποτέ δεν έγινε! Γιατί λοιπόν φέτος να γίνει; Και αν το πάρουμε και διαφορετικά, σκέφτομαι τι θα γινόταν αν κάθε χρόνο ευχόμουν και κάτι που γινόταν. Μετά ; Μετά τι θα μου έμενε να ζήσω και να περιμένω; Κάποια στιγμή θα τέλειωναν και οι ευχές! Είναι η πρώτη φορά που το σκέφτηκα! Συνειδητά πλέον πρέπει να κάνω τα λόγια μου πράξη. Έπρεπε ίσως να μην είχα ευχηθεί ποτέ τίποτα και να μην ευχηθώ ποτέ ξανά κάτι. Ούτως ή άλλως περιορίζονται κάθε φορά σε κλισέ πράγματα και καταστάσεις ανάλογα σε ποια κατηγορία ανήκεις. Ελεύθερος, δεσμευμένος, παντρεμένος ή κάτι άλλο. Έτσι φτάνουμε στο σημείο όλοι εμείς τις ίδιας κατηγορίας να γινόμαστε τόσο γραφικοί και προβλέψιμοι με τις ευχές μας , του στυλ «Εύχομαι φέτος να μην κάνω τα ίδια λάθη», «Εύχομαι φέτος να γνωρίσω τον άντρα της ζωής μου», «Εύχομαι φέτος να μην μουχλιάζω στον καναπέ του σπιτιού μου αλλά να μου πέσει το Λόττο και να κάνω μερικά ταξιδάκια», «Εύχομαι, εύχομαι.......» τα ίδια και τα ίδια. Σε γενικές γραμμές δηλαδή όλοι τα ίδια ζητάμε, κολλάμε και μια καραμέλα «υγεία πάνω απ΄όλα» ώστε να είμαστε ήσυχοι με την συνείδησή μας ότι δεν είμαστε αχάριστοι και η ζωή συνεχίζεται... Χωρίς να καθίσουμε και να σκεφτούμε ότι όλα αυτά που ευχόμαστε και θέλουμε στη ζωή μας έχουν να κάνουν με εμάς τους ίδιους και μόνο. Τι ευχές να κάνω, αν εγώ έναν ολόκληρο χρόνο βαριέμαι την ζωή μου, μένω στα ίδια και τα ίδια χωρίς να τολμώ και χωρίς να ρισκάρω, χωρίς να ανοίγω το μυαλό μου και να δέχομαι καλοπροαίρετα όσα οι φίλοι μου λένε και χωρίς να τα απορρίπτω με την πρώτη. Τι ευχές να κάνω όταν παίρνω αψήφιστα οτιδήποτε απλόχερα μου χάρισε η ζωή και εγώ το προσπερνώ χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, την παραμικρή σκέψη; Είμαστε αυτό που μας αξίζει να είμαστε ανάλογα με τις πράξεις μας. Οι ευχές είναι για τα μικρά παιδάκια που περιμένουν ακόμα τον Αη Βασίλη...
2008 λοιπόν και όπως βγεί... φέτος σκέφτομαι να προσπαθήσω για το καλύτερο που ΕΓΩ μπορώ να κάνω !