tag:blogger.com,1999:blog-17792242256791708692024-03-05T01:09:25.846-08:00ex- redhairRedhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.comBlogger47125tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-11858766615578439922015-03-14T15:44:00.000-07:002015-03-14T15:44:20.707-07:00Απ΄την καλή...και απ΄την ανάποδη....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSN7-tdgVdUcQbIEEKRrcC_rH1EWidIja-IVu5dURuLtNE1dPaPl3dkGLRR7oocXpIr-gzBZi2mKDFeI-__Kb7XLm5JQx6xbbrNfx_qBfM_j85-YNmgHNt9Lp3hBCja9h8zUgaABlYzGN/s1600/2012-2013w+044.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHSN7-tdgVdUcQbIEEKRrcC_rH1EWidIja-IVu5dURuLtNE1dPaPl3dkGLRR7oocXpIr-gzBZi2mKDFeI-__Kb7XLm5JQx6xbbrNfx_qBfM_j85-YNmgHNt9Lp3hBCja9h8zUgaABlYzGN/s1600/2012-2013w+044.JPG" height="320" width="213" /></a></div>
<br /></div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-40980069445511948402014-12-16T09:16:00.002-08:002014-12-16T09:16:35.928-08:00Ax! Santorini!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjheIiVJDmIdZIS2RMHew0VetgBPpSj7J2WKAm1zxELxfh8nECrlqUIpLiYTpp2CW5bxV2-Roiujs5_zFkb59Uw80UW2HCpk1o1vwZgvniT4zVQoH9LNAQ27zwi86RgIVPyhuDdRUoEfdZs/s1600/3+031.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjheIiVJDmIdZIS2RMHew0VetgBPpSj7J2WKAm1zxELxfh8nECrlqUIpLiYTpp2CW5bxV2-Roiujs5_zFkb59Uw80UW2HCpk1o1vwZgvniT4zVQoH9LNAQ27zwi86RgIVPyhuDdRUoEfdZs/s1600/3+031.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-65194361945998285462014-12-11T14:02:00.002-08:002014-12-11T14:02:17.556-08:00Απλά όμορφο!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcZjQApx3aAMflT60ljBM_ekMrlP2taE7FjQElbgjVXZqo7weDsu-bt_gXojxdscamG5kWY6wXvm3TTa1CgX0nPL0ydUEcGog1E0vxV18eHfQywcG3vdBQNYaj5uCMla-MtUdimswxdOp8/s1600/2+181.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcZjQApx3aAMflT60ljBM_ekMrlP2taE7FjQElbgjVXZqo7weDsu-bt_gXojxdscamG5kWY6wXvm3TTa1CgX0nPL0ydUEcGog1E0vxV18eHfQywcG3vdBQNYaj5uCMla-MtUdimswxdOp8/s1600/2+181.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-18563590425521545142014-12-02T09:03:00.001-08:002014-12-02T09:03:43.707-08:00Να πετούσα στα σύννεφα....(2)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXtLqoo-_yRq9w7cd8BGna539YNhCG0oPEGaunNT3FK0Pj8E9zmyqnhaNFylVAaEraqUVkNZBP4lfiFsVX9QrLXBxbKgJlWf6ln0YXru_zw6GLUZZcnp0iPHfHNNsqDphOuvI6gRSyCoA5/s1600/2012-2013w+187.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXtLqoo-_yRq9w7cd8BGna539YNhCG0oPEGaunNT3FK0Pj8E9zmyqnhaNFylVAaEraqUVkNZBP4lfiFsVX9QrLXBxbKgJlWf6ln0YXru_zw6GLUZZcnp0iPHfHNNsqDphOuvI6gRSyCoA5/s1600/2012-2013w+187.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-4077892099707425992014-12-02T09:00:00.003-08:002014-12-02T09:00:41.998-08:00Να πετούσα στα σύννεφα...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNBnpZtxvfq76vRw1QLuIcM97ddF6DibPfeTxfpBDcjz-GehI8R9OBjm4zGsq4cwabM0k2U1IDf6I4NbbydEQxiF3_C9qlXu6m10MG2c9rlh5HtlAP8pXXKpooY-M7H-96Ay0o6WrgOlU/s1600/2012-2013w+140.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNBnpZtxvfq76vRw1QLuIcM97ddF6DibPfeTxfpBDcjz-GehI8R9OBjm4zGsq4cwabM0k2U1IDf6I4NbbydEQxiF3_C9qlXu6m10MG2c9rlh5HtlAP8pXXKpooY-M7H-96Ay0o6WrgOlU/s320/2012-2013w+140.JPG" /></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
</div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-86320301226401032392013-10-10T13:49:00.001-07:002013-10-10T13:49:16.363-07:00Ελληνική Ομορφιά<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyaGdXEATsaFrK-cCvAt2UDipwn3FCW2I8ZUP2Fj130OR6eX-psmSZgXA4-BvN8LOXBwZH4YA3RmlX2kIxCyLzGJMqLojLni80GEqXNrIGwJT3Ev7JLpguq0uM27YAYWqz_6djH9TWPyu2/s1600/3+088.JPG" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyaGdXEATsaFrK-cCvAt2UDipwn3FCW2I8ZUP2Fj130OR6eX-psmSZgXA4-BvN8LOXBwZH4YA3RmlX2kIxCyLzGJMqLojLni80GEqXNrIGwJT3Ev7JLpguq0uM27YAYWqz_6djH9TWPyu2/s320/3+088.JPG" /></a><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-48428606377442794852011-10-30T14:39:00.000-07:002011-10-30T14:45:53.400-07:00Το ασπρόμαυρο το κόβει λίγο...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYwAyFJJm8_7ULnLitRWdfgaZhiBJP0iaizfj23K5DTWpGJhPXtKjcuG-gtEIp8DL28v8TZ7y1WMnP2uBeekyDjdY65gLtfTFQiDWcSfep4FQFGuwcLWUHzymeEtyDjt35wCG_ir4OTKxC/s1600/IMG_0175.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYwAyFJJm8_7ULnLitRWdfgaZhiBJP0iaizfj23K5DTWpGJhPXtKjcuG-gtEIp8DL28v8TZ7y1WMnP2uBeekyDjdY65gLtfTFQiDWcSfep4FQFGuwcLWUHzymeEtyDjt35wCG_ir4OTKxC/s320/IMG_0175.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5669404320956212114" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-53003968937605809392011-10-30T14:35:00.000-07:002011-10-30T14:39:26.877-07:00Έτοιμα τα δίχτυα...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hDL6yJxoiqsCkPFW3Kx9gewyUtIRU7QfeLQgVvSOe4in435c8seBFLlmio44SAjSjwY-W5XolEh34YIXi40FWR5dTom7NfSiTsHFNndRKBmRz212bf_tZbuPec1VUa5tTWo1bsDg1dpe/s1600/IMG_0115.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 134px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2hDL6yJxoiqsCkPFW3Kx9gewyUtIRU7QfeLQgVvSOe4in435c8seBFLlmio44SAjSjwY-W5XolEh34YIXi40FWR5dTom7NfSiTsHFNndRKBmRz212bf_tZbuPec1VUa5tTWo1bsDg1dpe/s200/IMG_0115.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5669402720892317170" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-74773511012140118952009-11-28T04:10:00.000-08:002009-11-28T04:13:26.556-08:00New bike..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj02vm8QtW5LkxPvQtnpdant2GfX7NnxRen4Kfww2rCelTL0x_MjwHHGrRAsHjH9e-jTwN5NY-8TMTUXxaBKpsIWH6vY3PiHIEJnsTDH-w69cNB-uhW1hMV8XkhMcUJA6c6HrHOupi6TNKg/s1600/82.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj02vm8QtW5LkxPvQtnpdant2GfX7NnxRen4Kfww2rCelTL0x_MjwHHGrRAsHjH9e-jTwN5NY-8TMTUXxaBKpsIWH6vY3PiHIEJnsTDH-w69cNB-uhW1hMV8XkhMcUJA6c6HrHOupi6TNKg/s320/82.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409126295067323250" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-25268538874011831082009-01-20T10:02:00.000-08:002009-01-20T10:37:36.131-08:00γατάκι κατσε να σε βγάλω μια φωτογραφία<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1OS0p7ubIsqymNdIMmIJ2u6MQXYebw04z4eIp4dl_rzCcvC-FjiJnW4d48uoqamUoBuI1a0EgOzMN83hMfnZtONxnHonNMYHWaVz52ar5kbtoAFqRaaSIbTatLC-BKExo15b9pvEXskP/s1600-h/xeimonas+2008+034.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1OS0p7ubIsqymNdIMmIJ2u6MQXYebw04z4eIp4dl_rzCcvC-FjiJnW4d48uoqamUoBuI1a0EgOzMN83hMfnZtONxnHonNMYHWaVz52ar5kbtoAFqRaaSIbTatLC-BKExo15b9pvEXskP/s320/xeimonas+2008+034.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5293440463465964818" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-85429170924690950932008-12-19T05:34:00.000-08:002008-12-19T05:44:41.468-08:00Έξω από το τραίνο...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRZqAwFMOvtv1-KG9CAUnGuJ7hN15b_lKpeGSpifxYD-nC-dJU-HpC_W-YnaINsVXkPHIJLUyjqEoAAA3HZphrHN7384uXMC8BYDt6jF30ixJnAVi-R99vt1K3LSp1e3suxg5OO7MDo4KI/s1600-h/traina+106.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRZqAwFMOvtv1-KG9CAUnGuJ7hN15b_lKpeGSpifxYD-nC-dJU-HpC_W-YnaINsVXkPHIJLUyjqEoAAA3HZphrHN7384uXMC8BYDt6jF30ixJnAVi-R99vt1K3LSp1e3suxg5OO7MDo4KI/s320/traina+106.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5281496536981155682" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-30481174698362493592008-11-03T14:22:00.000-08:002008-11-03T14:44:26.787-08:00Περίμενε λίγο να περάσω<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1a1flk6IiqRBJyhV-iu4laYhxobGcUl05ZVmG9xEotbL_auHqdarVOuk0DV0vLGB9EaqVUFvIzldFPFjuo1RipkBC-X-UzBy8cMlsUNaP72m13JcDu3kwKGCso6HXxXF5rV4lB4dae5t/s1600-h/PAGEO+053.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 214px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1a1flk6IiqRBJyhV-iu4laYhxobGcUl05ZVmG9xEotbL_auHqdarVOuk0DV0vLGB9EaqVUFvIzldFPFjuo1RipkBC-X-UzBy8cMlsUNaP72m13JcDu3kwKGCso6HXxXF5rV4lB4dae5t/s320/PAGEO+053.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5264565377986639890" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-14890093687947166152008-11-03T14:16:00.000-08:002008-11-03T14:20:51.331-08:00Φυλακισμένη ομορφιά...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLCYAxxYxCI-ahDt7F-EAFx5xxk7Gr8H0bzvjMRXWJ_tksJBBSetEk9lO2DHtBy6rvjQAiuw1nlI-utBTCM1EW0fjHLpkyerWeVf1oVpdfhWfVhufOlsxRB5xy7ZHet1CfZYWpnWuupYBl/s1600-h/PAGEO+064.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 214px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLCYAxxYxCI-ahDt7F-EAFx5xxk7Gr8H0bzvjMRXWJ_tksJBBSetEk9lO2DHtBy6rvjQAiuw1nlI-utBTCM1EW0fjHLpkyerWeVf1oVpdfhWfVhufOlsxRB5xy7ZHet1CfZYWpnWuupYBl/s320/PAGEO+064.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5264559690401053682" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-33021470562677279252008-10-05T14:17:00.000-07:002008-10-05T14:21:27.540-07:00Αυτές οι καλαμιές...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_O3DW7Z3zbieLm6jyGm_3e8dB60oY82j_6ms0YWSHA6Apb_FUueBjbGQ7l8DMQg8lCX2icMnFQMjFlbEnjJkJU60jqAoBA27l0q4wX35zCELyRxDVPcMfagAZAtFb21mW5e3VJR_xj57/s1600-h/xeimonas+2008+048.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjG_O3DW7Z3zbieLm6jyGm_3e8dB60oY82j_6ms0YWSHA6Apb_FUueBjbGQ7l8DMQg8lCX2icMnFQMjFlbEnjJkJU60jqAoBA27l0q4wX35zCELyRxDVPcMfagAZAtFb21mW5e3VJR_xj57/s320/xeimonas+2008+048.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5253782343965139394" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-65980040110135016772008-10-05T14:04:00.000-07:002008-10-05T14:08:42.507-07:00ΕΛΛΗΝΙΚΑ...ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFqFwve0fUIIk8NT_8gynOQ6Mf5LfCXQzJ6JItk2zlqiaGgVqDI-ECriX3DYOFuev16-mr9As_OOi1Qh32qbmZzADhsrWbCf0N6b6CCzA-Vp3YJ0UT-MqMAMjuvRhQ0L7zK32aItbKhGld/s1600-h/%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%82+016.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFqFwve0fUIIk8NT_8gynOQ6Mf5LfCXQzJ6JItk2zlqiaGgVqDI-ECriX3DYOFuev16-mr9As_OOi1Qh32qbmZzADhsrWbCf0N6b6CCzA-Vp3YJ0UT-MqMAMjuvRhQ0L7zK32aItbKhGld/s320/%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CF%80%CE%B5%CF%82+016.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5253779562599997554" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-59916784499642336622008-07-13T01:23:00.000-07:002008-12-09T16:37:01.892-08:00Εδώ θέλω να πιώ καφέ...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDLaQ7TP32-yiluBPFy9FbrOpOqBetYwwmXecY7w8UPr0tfwhfSWJGbKVAQkx4K_9NCq2PyCOjV11U-lD9kKbwRAJpiz8CCCW5u3Re4tcOLFIxcg0eFFmBBEus4fU5gpU_0lEHnMJzZQkx/s1600-h/PILIO003.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDLaQ7TP32-yiluBPFy9FbrOpOqBetYwwmXecY7w8UPr0tfwhfSWJGbKVAQkx4K_9NCq2PyCOjV11U-lD9kKbwRAJpiz8CCCW5u3Re4tcOLFIxcg0eFFmBBEus4fU5gpU_0lEHnMJzZQkx/s320/PILIO003.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5222412058285467762" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-4143135229997765552008-06-03T09:52:00.000-07:002008-12-09T16:37:02.162-08:00Παπαρούνες...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi80r9Ns6WUpxwkEQwf68Xg-5HGeoiAj2vfg-7HH6idrpqVVYgsWVsrNQlJh6NE8qtKvM6fG-G_HWG_kW4_wyw_MhTBhmidQCtbpxHq3kznK5v24cjmA3QZpVXehK1i0bQVTNvp87i4aPiI/s1600-h/Anoiksi+08+005.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi80r9Ns6WUpxwkEQwf68Xg-5HGeoiAj2vfg-7HH6idrpqVVYgsWVsrNQlJh6NE8qtKvM6fG-G_HWG_kW4_wyw_MhTBhmidQCtbpxHq3kznK5v24cjmA3QZpVXehK1i0bQVTNvp87i4aPiI/s320/Anoiksi+08+005.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5207699793968959602" /></a><br />Θυμάμαι στα παιδικά μας χρόνια υπήρχε ένα παιχνίδι με τις παπαρούνες. Πέρναμε ένα "πέταλο" από μια παπαρούνα και το βάζαμε στο πάνω μέρος του χεριού μας (το χέρι ήταν σε σχήμα μπουνιάς), με το άλλο χέρι χτυπούσαμε το πέταλο και ακουγόταν ένας θόρυβος απ' αυτούς που σ' αρέσει να επαναλαμβάνεις όταν είσαι μικρός...Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-28210471061015212572008-04-20T05:28:00.000-07:002008-04-20T05:29:29.848-07:00Επάγγελμα φωτορεπόρτερΠρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα περιοδικό που είχε αφιέρωμα στη φωτογραφία και τους φωτορεπόρτερ. Στο συγκεκριμένο άρθρο έδειχνε μερικούς πολύ καλούς φωτογράφους-φωτορεπόρτερ με κάποια «δείγματα» της δουλειάς τους. Έπαθα πλάκα.<br />Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα «το μεγαλείο» αυτής της «δουλειάς». Αν πρόκειται για δουλειά τελικά. Πόσα πράγματα έχουν δεί και έχουν ζήσει αυτοί οι άνθρωποι;!<br />Άνθρωποι μοναχικοί, άνθρωποι της περιπέτειας, άνθρωποι της ζωής!!<br />Δουλειά τους είναι να κάνουν τη στιγμή αιωνιότητα! Να γράφουν ιστορία! Να μεταφέρουν εμπειρίες! Να ξυπνάν τα συναισθήματα των άλλων!<br />Είναι τρομερό αν σκεφτεί κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι ξέφυγαν από το κατεστημένο, σπάσαν τις αλυσίδες που νοητά σου βάζει το κράτος, η οικογένεια ακόμα και οι φίλοι και δημιούργησαν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Γιατί για δημιουργία πρόκειται! <br />Όταν ξεκινάς να ζείς αποδεσμευμένος από όλα τα παραπάνω και να χαράζεις έναν καινούργιο τρόπο ζωής, διαφορετικό από τα θέλω και τα πρέπει (συνήθως των άλλων), τότε δημιουργείς !<br />Φωτογράφοι που φωτογράφησαν τη φρίκη του πολέμου, την άγρια φύση, κάποιες απομακρυσμένες τριτοκοσμικές κοινωνίες και γενικά έχουν γυρίσει όλο τον κόσμο, φέρουν ένα βαρύ φορτίο επάνω τους. Αυτό της γνώσης με τα ίδια τους τα μάτια. <br />Παρόλο που δεν είναι σωστό να γίνονται συγκρίσεις, δεν μπορώ παρά να μην σκεφτώ στο τέλος της ζωής 2 ανθρώπων, ποιανού ιστορία θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα, ενός φωτορεπόρτερ ή ενός δημοσίου υπαλλήλου ;<br />Ίσως τελικά η απόλυτη ελευθέρια του ανθρώπου να έρχεται μόνο μέσα από την μοναξιά...Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-49769270373962032502008-04-20T04:28:00.000-07:002008-04-20T04:31:44.511-07:00Με αφορμή το "2046"Παίρνω το στυλό και σκέφτομαι ν΄αρχίσω να γράφω τις σκέψεις μου πάνω σ΄ένα έργο που είδα τελευταία. Ένα εργάκι αρκετά καλό, γεμάτο από όμορφες φωτογραφίες και μερικούς κλασσικούς προβληματισμούς όπως πάντα ανάμεσα στις σχέσεις των ανθρώπων. «Η αγάπη δεν είναι αρκετή ανάμεσα σε 2 ανθρώπους που αγαπιούνται όσο κι αν ταιριάζουν. Πρέπει να βρεθούν και τον κατάλληλο χρόνο!» Το κράτησα αυτό, μου άρεσε! : Όπως επίσης : «Η ανάμνηση είναι ένα στοιχείο από κάθε μας δάκρυ». <br />Τελικά, η αγάπη, το μίσος, ο πόνος και η χαρά είναι κοινά για όλο τον κόσμο.<br />Παλιά πίστευα ότι κάθε λαός έχει την κουλτούρα του, η οποία είναι διαφορετική πάνω σε πολλά θέματα της ζωής που σε γενικές γραμμές χαρακτηρίζουν τον κάθε λαό. Δηλαδή η διαφορετικότητα των λαών φαίνεται μέσα από την θρησκεία, την οικογένεια, την αγάπη, τον έρωτα, την τέχνη, την μουσική, το χιούμορ, ίσως και μερικά ακόμη χαρακτηριστικά. <br />Σήμερα συνειδητοποιώ ότι αυτό μπορώ να το δώ πιο έντονα μόνο σε παλιές ταινίες σε σύγκριση με τις πιο πρόσφατες. Οι σημερινοί σκηνοθέτες και σεναριογράφοι σπάζοντας το φράγμα των γεωγραφικών ορίων και όχι μόνο δίνουν στα έργα τους έναν αέρα «παγκοσμιοποίησης». <br />Σίγουρα αυτό είναι αναπόφευκτο, όταν οι «γνώσεις», οι ιδέες, οι προβληματισμοί και η συμπεριφορά του ανθρώπου που μεταδίδονται και επαναλαμβάνονται από τηλεόραση, ραδιόφωνο ακόμα και από το internet σε καθημερινή βάση δημιουργούν ανεξέλεγκτες επιρροές.<br />Σίγουρα και παλιότερα υπήρχαν επιρροές, ίσως όμως τότε να ήταν πιο συνειδητοποιημένες μέσα από την έντονη διαφορετικότητά τους ενώ σήμερα να γίνεται ασυναίσθητα μέσα από την παγκοσμιοποίηση. <br />Η ταινία «2046» του σκηνοθέτη Γουόνγκ Κάρ Γουάϊ, εμένα προσωπικά μου έδωσε την αίσθηση μιας πιο ευρωπαϊκής ταινίας. Ωραία, μουσική, ωραία φωτογραφία, αλλά αν δεν έπαιζαν κινέζοι ηθοποιοί ή μιλούσαν άλλοι γλώσσα ίσως να μην καταλάβαινα την «καταγωγή» του έργου.Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-34320788789903652522008-03-16T04:20:00.000-07:002008-12-09T16:37:02.397-08:00Ερχεται το Καλοκαίρι και ετοιμάζουν τα καράβια...<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzh4fDa6eVHkDKOTaF1gsqbJuToW3yHPWb64dBgGzJ5ZWr5OpIRLfK2DVTjyu8VgB1K_8oI8PwNIsU6G7iPNtLxE_YmCIz3ZazaNHbH6cI6LhhpqEpvwhi-COhqGHP1IjVZQY4cqphMemS/s1600-h/PILIO076.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzh4fDa6eVHkDKOTaF1gsqbJuToW3yHPWb64dBgGzJ5ZWr5OpIRLfK2DVTjyu8VgB1K_8oI8PwNIsU6G7iPNtLxE_YmCIz3ZazaNHbH6cI6LhhpqEpvwhi-COhqGHP1IjVZQY4cqphMemS/s320/PILIO076.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5178299154594424530" /></a><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjro7z0p1YPX_Fa5a_pneCuiUaqD55foVpgoIIqAsh02pFYdAZwFabiuXSwv58zKdzpM2EPSD25jG_V4vHSuTObmmaHeOKDblEC7FBweBFoZCmo86gWCsZnrA29x1YNAVfYOg99giV9h8CL/s1600-h/PILIO077.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjro7z0p1YPX_Fa5a_pneCuiUaqD55foVpgoIIqAsh02pFYdAZwFabiuXSwv58zKdzpM2EPSD25jG_V4vHSuTObmmaHeOKDblEC7FBweBFoZCmo86gWCsZnrA29x1YNAVfYOg99giV9h8CL/s320/PILIO077.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5178299188954162914" /></a>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-68406414854241780192008-03-16T04:12:00.000-07:002008-03-16T04:15:40.689-07:00Η φύση μας ;Το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι περίεργο πλάσμα είναι διαπιστωμένο και αποδεκτό από όλους.<br />Αν λοιπόν η φύση μας είναι υπαίτια για τη συμπεριφορά μας τότε έχουμε μια πολύ καλή δικαιολογία για ότι κάνουμε.<br />Εγώ πιστεύω στη φύση του ανθρώπου μέχρι ένα σημείο. Γι΄αυτό άλλωστε ο άνθρωπος δημιούργησε τις κοινωνίες, όπου ζεί και εκφράζεται μέσα απ΄αυτές και δεν είναι μόνος του στα βουνά. <br />Αν όμως η συμπεριφορά του κάθε ανθρώπου είναι ανεξάρτητη από τη φύση του τότε που οφείλεται αυτό ; <br />Για παράδειγμα είναι στη φύση του ανθρώπου να ερωτεύεται, να ζευγαρώνει και να κάνει παιδιά δημιουργώντας μία οικογένεια.<br />Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιος δεν θέλει να διαιωνίσει το είδος του και θέλει όλα τα υπόλοιπα ή τίποτα από όλα αυτά ;<br />Ή και το άλλο.<br />Τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος θέλει να διαιωνίσει το είδος του και να κάνει οικογένεια και μετά μετανιώνει και δεν τη θέλει ; <br />Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος δεν ξέρει τι θέλει, τα θέλει όλα και τίποτα. Η ακόμα καλύτερα θέλει πάντα αυτά που δεν έχει. <br />Αυτό βέβαια είναι αποτέλεσμα των πράξεών του. Δημιούργησε τις κοινωνίες γιατί ήταν μέσα στην φύση του και η κοινωνία τον έστρεψε ενάντια στη φύση του. <br />Μήπως τελικά ο άνθρωπος αλλάζει από μόνος του τη φύση του;Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-25074542221625194382008-01-20T02:48:00.000-08:002008-01-20T02:51:18.905-08:00Μούζικα!!!!!<div align="justify">Τελικά πόσο δυνατή είναι η μουσική από μόνη της ;<br />Και πόσο διαφορετικά συναισθήματα μπορεί να σου βγάλει ;<br />Είναι τρομερό και απερίγραπτο συγχρόνως, εγώ προσωπικά, να μπορέσω να εκφράσω με λόγια σε τι καταστάσεις μ΄έχει φέρει το άκουσμα κάποιων κομματιών. Καλά το ότι έχει και πόσο έχει επηρεάσει την ζωή μου ίσως να είναι το λιγότερο.<br />Υπάρχει μουσική για όλες τις ώρες, για κάθε συναίσθημα, για κάθε μέρος του κόσμου, για όλες τις ηλικίες και για κάθε τύπο ανθρώπου.<br />Την μουσική την μαθαίνεις. Δεν την αγαπάς έτσι ξαφνικά από τη μια μέρα στην άλλη.<br />Έχει πολύ δρόμο μέχρι να την γνωρίσεις καλά και να την αγαπήσεις αληθινά και σε βάθος και όχι επιφανειακά (ώστε να μπορέσεις να «πετάξεις την σαβούρα» που κάποιοι εκμεταλλευτές προσπαθούν να σου πασάρουν για δικό τους κέρδος).<br />Η μουσική πάντα σε εκπλήσσει. Γιατί είναι ζωντανή, δεν είναι στάσιμη, εξελίσσεται. Έχει αυτή την τρομερή μαγική ικανότητα να βγάζει πάντα κάτι καινούργιο.<br />Διάβασα κάποτε σ΄ένα άρθρο πως είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ένας άνθρωπος μπορεί να αναρρώσει σε γρηγορότερο ρυθμό και σε καλύτερο βαθμό ακούγοντας καθημερινά μουσική. Η μουσική έχει θετική ενέργεια!<br />Φυσικά όχι ότι νάναι ή πένθημα εμβατήρια αλλά κάτι χαλαρωτικό. Η μουσική εναρμονίζεται με τους χτύπους της καρδιάς και βοηθάει στην πιο σωστή λειτουργία της φτάνοντας μέχρι το στάδιο της ανάρρωσης.<br />Βέβαια όπως μ΄όλα τα πράγματα στη ζωή όλα έχουν την όμορφη αλλά και την άσχημη πλευρά τους….<br />Δυστυχώς και στη μουσική υπάρχει ο ΒΙΑΣΜΟΣ !<br />Ειδικά στην ελληνική μουσική, άπειρα παραδείγματα όπως ο Καραμέλας ή η Τσιλιμπουρδόνα και πολλοί άλλοι που μπερδεύουν τον κόσμο με το τι ακριβώς κάνουν.<br />Σίγουρα ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει, το σέβομαι. Ας σεβαστούν όμως και αυτοί τα αυτάκια μας, το μυαλό μας, την λογική μας, όταν κάποια τρισάθλια «ανέκδοτα» μας τα επιβάλουν σαν ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ! Έλεος!<br />Τελικά η μουσική έχει και αυτή την ικανότητα, να σε χαλάει !<br />Τελείωσαν οι ΆΒΑΤΟΝ που συνόδευαν τις σκέψεις μου (γι΄αυτό μάλλον άρχισε να μου γυρνάει το μυαλό) γράφοντας όλα αυτά και θυμήθηκα το χθεσινό βράδυ κάνοντας ένα γρήγορο ζάπινγκ στην τηλεόραση, «σκόνταψα» σε μια συζήτηση ανάμεσα σε ένα πολύ γνωστό δημοσιογράφο και 3 πανέμορφες 20χρονες κοπέλες. Ως εκεί όλα καλά μέχρι την στιγμή που κατάλαβα ότι όλοι αυτοί πίστευαν ότι μιλάνε για μουσική !Και εντάξει αυτοί μπορούσαν να πιστεύουν ότι θέλουν, εμάς γιατί προσπαθούσαν να μας παραπλανήσουν τόσο ;<br />Όχι δεν θα χαλαστώ άλλο. Θα παίξω το αγαπημένο μου παιχνίδι.<br />Διαλέγω τόπο και χρόνο που θέλω να βρεθώ, βάζω το ανάλογο CDάκι να παίζει, κλείνω τα μάτια, δυναμώνω την μουσική και...ονειρεύομαι, χάνομαι!!<br />Θα πάω στην έρημο βόλτα με μια καμήλα. Θα ακούσω «Desert Blues» και θα ταξιδέψω από Αλγερία, Μαρόκο μέχρι Αίγυπτο....<br /></div>Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-15470471408992064332008-01-05T08:14:00.000-08:002008-01-05T08:16:47.878-08:00Ευχές ;2008 !!!<br />Και δεν εύχομαι τίποτα! Τίποτα απολύτως. Δεν μπήκα καν στο πειρασμό να σκεφτώ αν έχω κάτι να ευχηθώ. Δεν έκανα περσινό ετήσιο απολογισμό και φυσικά δεν πρόκειται να κάνω σχέδια για φέτος. Νομίζω ότι όλα αυτά είναι ένα «τριπάκι» που δεν τελειώνουν ποτέ. Γιατί; Μα γιατί είναι όλα απλώς για να λέγονται και να φεύγουν. Έτσι να ΄χουμε κάτι να αιωρείται στον αέρα. Νομίζω ότι όσες φορές ευχήθηκα κάτι, ποτέ δεν έγινε! Γιατί λοιπόν φέτος να γίνει; Και αν το πάρουμε και διαφορετικά, σκέφτομαι τι θα γινόταν αν κάθε χρόνο ευχόμουν και κάτι που γινόταν. Μετά ; Μετά τι θα μου έμενε να ζήσω και να περιμένω; Κάποια στιγμή θα τέλειωναν και οι ευχές! Είναι η πρώτη φορά που το σκέφτηκα! Συνειδητά πλέον πρέπει να κάνω τα λόγια μου πράξη. Έπρεπε ίσως να μην είχα ευχηθεί ποτέ τίποτα και να μην ευχηθώ ποτέ ξανά κάτι. Ούτως ή άλλως περιορίζονται κάθε φορά σε κλισέ πράγματα και καταστάσεις ανάλογα σε ποια κατηγορία ανήκεις. Ελεύθερος, δεσμευμένος, παντρεμένος ή κάτι άλλο. Έτσι φτάνουμε στο σημείο όλοι εμείς τις ίδιας κατηγορίας να γινόμαστε τόσο γραφικοί και προβλέψιμοι με τις ευχές μας , του στυλ «Εύχομαι φέτος να μην κάνω τα ίδια λάθη», «Εύχομαι φέτος να γνωρίσω τον άντρα της ζωής μου», «Εύχομαι φέτος να μην μουχλιάζω στον καναπέ του σπιτιού μου αλλά να μου πέσει το Λόττο και να κάνω μερικά ταξιδάκια», «Εύχομαι, εύχομαι.......» τα ίδια και τα ίδια. Σε γενικές γραμμές δηλαδή όλοι τα ίδια ζητάμε, κολλάμε και μια καραμέλα «υγεία πάνω απ΄όλα» ώστε να είμαστε ήσυχοι με την συνείδησή μας ότι δεν είμαστε αχάριστοι και η ζωή συνεχίζεται... Χωρίς να καθίσουμε και να σκεφτούμε ότι όλα αυτά που ευχόμαστε και θέλουμε στη ζωή μας έχουν να κάνουν με εμάς τους ίδιους και μόνο. Τι ευχές να κάνω, αν εγώ έναν ολόκληρο χρόνο βαριέμαι την ζωή μου, μένω στα ίδια και τα ίδια χωρίς να τολμώ και χωρίς να ρισκάρω, χωρίς να ανοίγω το μυαλό μου και να δέχομαι καλοπροαίρετα όσα οι φίλοι μου λένε και χωρίς να τα απορρίπτω με την πρώτη. Τι ευχές να κάνω όταν παίρνω αψήφιστα οτιδήποτε απλόχερα μου χάρισε η ζωή και εγώ το προσπερνώ χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, την παραμικρή σκέψη; Είμαστε αυτό που μας αξίζει να είμαστε ανάλογα με τις πράξεις μας. Οι ευχές είναι για τα μικρά παιδάκια που περιμένουν ακόμα τον Αη Βασίλη...<br />2008 λοιπόν και όπως βγεί... φέτος σκέφτομαι να προσπαθήσω για το καλύτερο που ΕΓΩ μπορώ να κάνω !Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-53831627439779257312007-12-02T07:52:00.000-08:002007-12-02T07:53:18.725-08:001η Δεκέμβρη 2007...Όταν ήμουν μικρή έβλεπα την χρονολογία 2000 σαν να κάτι πολύ μακρινό. Τρομακτικό! Άπιαστο! Δεν ξέρω αν αυτό μου το είχαν περάσει οι μεγαλύτεροι πάντως το μέλλον μετά το 2000 το φανταζόμουν σαν να επρόκειτο την πόλη που ζούσα να την περικυκλώσουν τα ρομπότ! Τα πάντα να γίνονται ηλεκτρονικά και αυτόματα. Τα σπίτια να είναι απλά και γεμάτα από ΙΝΟΧ κατασκευές ! Οι άνθρωποι να φοράνε γυαλιστερά ρούχα και να κυκλοφορούνε όχι με αυτοκίνητα αλλά με μικρά αεροπλανάκια. Πίστευα επίσης ότι θα πηγαίνουμε βόλτες σε άλλους πλανήτες και θα έχουμε φίλους εξωγήινους. Τα πάντα μες στο μυαλό μου για το μακρινό μέλλον των 20 χρόνων ήταν σαν ένα βιβλίο του Ιούλιου Βερν! <br />Εχθές εκεί που καθόμουνα αραχτή μπροστά στη τηλεόραση παρακολουθώντας ένα τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης, είδα έναν Πολιτικό να κόβει βόλτες πάνω στα «χαλάσματα» της Εγνατίας και να λέει «Τα πράγματα πάνε πολύ καλύτερα από ότι υπολογίζαμε, το 2012 η Θεσσαλονίκη θα έχει το πιο σύγχρονο μετρό στην Ελλάδα». <br />Το μυαλό μου ασυναίσθητα άρχισε να επεξεργάζεται αυτή την πληροφορία και άρχισα πάλι να κάνω από απλούς υπολογισμούς, διάφορες σκέψεις. Πόσο χρονών θα είμαι τότε; Πότε είπαν θα αρχίσει η έλλειψη νερού στη γή; Πότε είπαν ότι θα περάσει ο επόμενος πλανήτης που μπορεί να καταστρέψει την γή; Πότε είπαν ότι υπολογίζουν να λιώσουν οι πάγοι ; <br />Τελικά το πόσο μακρινό και οικείο μου ακούγεται το «κοντινό» μέλλον δεν μπορώ να το περιγράψω. Ξαναθυμήθηκα τις «παιδικές σκέψεις» και συνειδητοποίησα πόσα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε και πόσο πραγματικότητα έγιναν τα περισσότερα από αυτά που πίστευα σαν παραμύθια. Στο μυαλό μου ΄ρχεται ένας παιδικός μου φίλος που φτιάχνει ρομπότ. Ποιος θα το περίμενε όταν ήμασταν πιτσιρίκια και λέγαμε τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε ότι η ρομποτική θα υπήρχε σαν σπουδές και σαν επάγγελμα. Ποιος περίμενε ότι τα αυτοκίνητα και οι μηχανές θα τρέχουν με 200 έως και 300 χιλιόμετρα την ώρα και ότι οι υπολογιστές θα είναι το πιο βασικό μας αντικείμενο σε τόσους πολλούς και διαφορετικούς τομείς. (Πρόσφατα είδα στο σινεμά το BEOWULF, μια ταινία εξ ολοκλήρου ψηφιακή!)<br />Με το τηλεκοντρόλ στο χέρι κλείνω την τηλεόραση, μ΄ένα άλλο ανοίγω το mini stereo μου και βάζω μουσική. Παίρνω το laptop και αρχίζω να γράφω...1η Δεκέμβρη 2007!Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1779224225679170869.post-54245561279740264682007-11-11T14:32:00.000-08:002007-11-11T14:33:52.847-08:00Αρρώστησα...Αρρώστησα! <br />Αρρώστησα μπορεί να σημαίνει για έναν άνθρωπο που μένει μόνο του ότι θα μείνει στο κρεβάτι του κανά δυό μέρες, θα πάρει και μερικά φάρμακα και θα γίνει καλά, όταν μιλάμε φυσικά για ένα σινάχι με λίγο βήχα. <br />Αρρώστησα για μένα που μένω με την γιαγιά μου σημαίνει πολλά άλλα πράγματα! Πρώτα από όλα ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο μέσα στο σπίτι με όλη τη φροντίδα και την υπερβολή που διακατέχει την 80 χρονη γιαγιά μου. Κατά δεύτερον αναγκαστική συμβίωση 48 ώρες χωρίς διέξοδο.. και κατά τρίτον κοινωνική κριτική...<br />Η ιστορία έχει ως εξής : Σχολάω από την δουλειά Παρασκευή μεσημέρι στο μαύρο μου το χάλι, πάω σπίτι, και σκέφτομαι να κάτσω μέσα κάποιες ώρες παραπάνω, ενόψει του Σαββατοκύριακου για να μπορέσω να αναρρώσω. Λογάριαζα όμως χωρίς τον «Ξενοδόχο» :<br />- Εχουμε λίγο φιδέ να κάνω μια σούπα να φάω ;<br />- Τι να σε κάνει το φιδέ; θα σου κάνω εγώ μία κοτόσουπα!<br />- Όχι δεν θέλω, θα κάνω μόνη μου κάτι ελαφρύ να τσιμπήσω.<br />- Μέχρι να ξεντυθείς εγώ θα σου έχω ετοιμάσει κοτόσουπα...<br />Γυρίζω και βλέπω την γιαγιά μου να βγάζει από την κατάψυξη δύο μπούτια μεγαλύτερα από τα δικά μου!! <br />- Γιαγιά τι είναι αυτά ; <br />- Κότα!<br />- Λίγο νταρντάνα για κότα, αποκλείεται με τόσο μεγάλα μπούτια!!<br />- Κότα είναι ! (επιμένει)<br />- Καλά δεν μεγάλωσα και σε κοτέτσι, αλλά τα μπουτάκια της κότας μπορώ να τα ξεχωρίσω από αυτά εδώ που δεν χωράν καν στην κατσαρόλα!<br />- Ωχ μωρή καημένη τι σε πειράζει; Ήταν λίγο μεγαλούτσικια, να φας σούπα δεν θέλεις;<br />- Ναι, σίγουρα θέλω να φάω, αλλά όχι άνθρωπο! Μήπως είναι της διπλανής ;! (Γελάω ενώ περιμένω να πάρω απάντηση τι είδους ζώο επρόκειτο να μου μαγειρέψει)<br />Σκυλί μαύρο η γιαγιά μου, επιμένει πως είναι κότα και κάνει όσο πιο γρήγορα μπορεί για να γίνει η πράξη της σούπας μη αναστρέψιμη.<br />- Γιαγιά, άκουσέ με, εσύ μπορεί να επιμένεις ότι είναι κότα, αλλά δεν είναι, αν δεν μου πείς τι είναι εγώ αυτό δεν το τρώω, θα κάνω φιδέ! (ανοίγω το ντουλάπι και βγάζω το φακελάκι)<br />- Εντάξει! Τι κότα, τι γαλοπούλα, τώρα το θυμήθηκα!<br />- Όχι γιαγιά μου το ήξερες τόση ώρα...<br />- Εγώ γιαγιά είμαι, τώρα, που να θυμάμαι. (Νάτο και το Μάρθα Βούρτση στυλάκι. Όταν ξεκινάει αυτό τα λόγια είναι περιττά τι πρόκειται να επακολουθήσει)<br />Μέχρι να γυρίσω στην κουζίνα μετά από ένα γρήγορο ντουζάκι όλα είναι αγνώριστα!!<br />Στην κουζίνα η κότα γαλοπούλα έτοιμη σερβιρισμένη στο τραπέζι (το ανήσυχο πνεύμα της γιαγιάς μου δεν μαγειρεύει σε κατσαρόλα αλλά σε χύτρα!) δεξιά ήταν μία σαλάτα μπρόκολα-λεμόνι και αριστερά ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι-λεμόνι. Τα αποκαλώ έτσι γιατί φυσικά όλα ήταν σκέτα ΛΕΜΟΝΙ! <br />Η γιαγιά μου πιστεύει ότι το λεμόνι κάνει καλό. Έτσι όλο το Σαββατοκύριακο κόντεψα να πάθω υπόταση από τα, χωρίς υπερβολή, 5 κιλά λεμόνια που έφαγα!!<br />- Γιαγιά έβαλες πολύ λεμόνι και είναι όλα κατάξινα!<br />- Άρρωστη είσαι, πως θα γίνεις καλά, χρειάζεσαι βιταμίνες, το λεμόνι κάνει καλό! Τρώγε και μην μιλάς!<br />- Μα μου ΄χουν γυρίσει τα μάτια ανάποδα!<br />- Δεν πειράζει, θα γίνεις καλά!<br />- Ναι, αλλά θα είμαι αλλήθωρη μετά!..<br />- Ποιος σε φταίει; Να μην έκανες μπάνιο και έβγαινες έξω! (Έβγαλε και το πόρισμα η Δόκτωρ Ρούθ)<br />- Δεν έκανα μπάνιο και βγήκα έξω ! (Γαμώτι έτσι έγινε αλλά δεν τολμάω να το πώ!)<br />Χτυπάει το τηλέφωνο. «Saved by the bell» λέω χωρίς να ξέρω. <br />- Ναι, εδώ είμαι, όχι δεν θα έρθω αύριο, η Δέσποινα είναι άρρωστη, θα κάτσω, μαζί της μην πάρει τους δρόμους και γίνει χειρότερα.<br />Ωχ, αυτό που μόλις άκουσα, ήταν χαρακιά στην καρδιά! Όλα μου τα όνειρα για ένα ήσυχο απογευματινό cocooning εξανεμίστηκαν αμέσως. <br />- Γιαγιά πήγαινε εσύ όπου θέλεις, δεν πειράζει, μου έκανες και σούπα, εγώ θα κάτσω εδώ στο κρεβάτι να βλέπω DVD.<br />- Δεν φτάνει που σε περιποιούμαι στην ηλικία μου (ξανά η ηλικία) θέλεις να φύγω και από πάνω! Δεν πάω πουθενά, εσύ εδώ μόνη σου, είσαι ικανή να πεθάνεις. Δεν ξές εσύ. Εγώ θα δείς θα σε κάνω καλά!!<br />- Γιαγιά μην υπερβάλουμε, θα πάρω ένα depon θα πιώ και ένα τσάι και αύριο θα είμαι περδίκι. <br />Τι; Θα πάρεις φάρμακα για ένα συνάχι; Τι χαζά είναι αυτά! Τίποτα δεν έχεις, μια χαρά είσαι. Θα σου κάνω εγώ ένα γιατρικό, πότε θα γίνεις καλά χαμπάρι δεν θα πάρεις.<br />Την βλέπω ανοίγει το ντουλάπι, βγάζει την ζάχαρη, πετάει μια κουταλιά πάνω στο μάτι της κουζίνας και το ανάβει. <br />- Έλα εδώ γρήγορα, βάλε το κεφάλι σου από πάνω και πάρε βαθιές εισπνοές!!<br />- Πλάκα μου κάνεις! Δεν κάνω τέτοιες βλακείες, πάω να ξαπλώσω. <br />- Εμένα έτσι με έκανε η μάνα μου όταν ήμουν μικρή και γινόμουν καλά!<br />- Πριν από 80 χρόνια, άσε με να πιστεύω ότι η ιατρική έχει προχωρήσει λιγουλάκι!<br />Πάω στο κρεβάτι μου και από πίσω έρχεται η γιαγιά μου μ΄έναν κουβά καυτό νερό!!<br />- Γιαγιά που τον πας τον κουβά ; <br />- Για σένα τον έφερα. Έλα, βάλε λίγο μέσα τα πόδια σου, θα σου τραβήξει το κρύωμα! <br />- Γιαγιά το νερό όχι απλώς βράζει αλλά κοχλάζει!! <br />- Έλα υπερβολική όπως πάντα, βάλε λίγο την φτέρνα και μετά όλο το πόδι μέσα μέχρι να πεις κύμινο θα έχεις συνηθίσει την θερμοκρασία!!<br />Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί με πείθει στα περισσότερα!! Αφού το είδα το νερό να βγάζει ατμούς!<br />- Καλά, αλλά φέρε λίγο κρύο νερό, να το αραιώσω, αν είναι πολύ καυτό.<br />- Εντάξει, μου λέει και το βλέμμα της είναι καρφωμένα στα πόδια μου.<br />Δεν τολμάω η καημένη να βάλω την φτέρνα και νιώθω ήδη το κάψιμο από κάτω.<br />- Καίει, πολύ, φέρε λίγο κρύο.<br />Με μια γρήγορη κίνηση μου πιέζει τα πόδια μέσα στο νερό !<br />- Βάλτα λίγο μέσα να το συνηθίσεις πρώτα!!!<br />Την τσιρίδα που ακολούθησε δεν μπορώ να σας την περιγράψω..<br />- Καλά είναι δυνατόν?!!!! Έχω πάθει σίγουρα εγκαύματα Α΄ βαθμού!!!! Φύγε, δεν θέλω τίποτα άλλο! <br />Παίρνω ένα χαρτομάντιλο και φυσάω την μύτη μου. Σε κλάσματα δευτερολέπτου η γιαγιά έχει φύγει και έχει ξαναγυρίσει με ένα χαρτί υγείας στα χέρια της. <br />- Να πάρε αυτό!! Άσε τα χαρτομάντιλα!! (Η οικονομία πάνω απ΄όλα)<br />- Μήπως να πάρω κανά μαντήλι να φυσάω την μύτη μου και μετά να το πλένουμε, να το στεγνώνουμε και μετά να το ξαναχρησιμοποιώ;;<br />- Καλά λες! Είδες; Και πέταξα όλα τα μαντήλια του παπού σου!!<br />- ΓΙΑΓΙΑ!!! Δεν είναι δυνατόν αυτό που ζώ! Φύγε σε παρακαλώ θέλω να ξαπλώσω. <br />- Καλά αλλά βάλε λίγο το θερμόμετρο να δούμε αν έχεις πυρετό!<br />- Δεν βάζω τίποτα, θα ξαπλώσω και όταν ξυπνήσω βλέπουμε.<br />Όταν μετά από λίγο, καθώς έβλεπα τηλεόραση, έκλεισα τα μάτια μου, αισθάνθηκα, να σηκώνεται ελαφρά το μπράτσο μου και ένα κρύο γυάλινο αντικείμενο να μπαίνει στην μασχάλη...<br />- Κοιμήσου εσύ, εγώ θα περιμένω 10 λεπτά να δώ αν έχεις πυρετό!...<br />Την άλλη μέρα, πίστευα ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, διαψεύστηκα όμως και σ΄αυτό. Οι φίλες της γιαγιάς μου, έμαθαν τα «νέα» και παίρναν μία μία τηλέφωνο δίνοντάς μου η κάθε μία ξεχωριστά και από μία συμβουλή! Στο τέλος κλείναν το τηλέφωνο λέγοντας «άντε περαστικά και του χρόνου διπλή» ..!! Είναι δυνατόν ;! Αυτό που κολλάει ποτέ δεν κατάλαβα...<br />Μ΄αυτά και με άλλα πολλά, πέρασε το Σαββατοκύριακο παρέα με την πολυαγαπημένη μου γιαγιά. Τώρα αν θα ξανακάνω μπάνιο και θα βγώ έξω, θα το σκεφτώ πολύ πριν το κάνω!!Redhairhttp://www.blogger.com/profile/16592088678857768017noreply@blogger.com3